Gminna Biblioteka Publiczna

Jamila Barakzai, twoje dni są policzone. Proś miłosiernego Allaha, żeby wybaczył ci wszystkie grzechy. Przygotuj się: wkrótce umrzesz.

Straszona śmiercią przez talibów, pozostawiona samej sobie przez zwierzchników, Jamila uparcie odmawia zdjęcia munduru. Od najmłodszych lat marzy tylko o tym, by być policjantką i służyć swojemu krajowi. Nie wystarcza jej jednak wyobraźni, by zdać sobie sprawę, że powołanie przekształci jej życie w bezustanną walkę z odziedziczonym po przodkach porządkiem rzeczy, z dyktaturą społeczeństwa patriarchalnego, z fundamentalistycznym fanatyzmem. Jest to wojna codzienna, odważna i prowadzona nieustępliwie. Z narażeniem życia.

Szokująco szczery obraz życia w Kabulu widzianego oczami kobiety, która usiłowała przekonać do idei demokracji i pokoju ludzi znających wyłącznie stan uciemiężenia i wojny. Powieść inspirowana faktami.

W mieście wybucha samochód-pułapka. Obcokrajowcy biorący udział w przyjęciu nie zwracają na to uwagi. Alkohol leje się strumieniami, aromat haszyszu maskuje smród benzyny, ścieków i kurzu, spowijający Kabul letnią porą. Między krzewami róż krążą służący ze srebrnymi tacami, nad basenem długonogie blondynki sączą drinki i plotkują.

Główna bohaterka powieści powinna być pośród tych "militarnych Barbie", swoich jedynych przyjaciółek w surrealistycznym świecie żołnierzy, pracowników pomocy humanitarnej, terrorystów, najemników, korespondentów zagranicznych i szukających mocnych wrażeń turystów. Zamiast tego szykuje się na randkę ze swoim nowym kochankiem, który ma dostęp do wszystkich pomieszczeń w bazie wojskowej. Mogą w nich uprawiać seks, bez strachu, że ktoś ich nakryje. Zwłaszcza jej mąż.

Dzieciństwo Zoi przypadło na okres rosyjskiej okupacji Afganistanu - ale nawet wówczas na ulicach Kabulu słychać było czasami śmiech, a nad domami unosiły się kolorowe latawce. Dojście do władzy mudżahedinów, terror i tajemnicza śmierć rodziców spowodowały, że Zoja uciekła z babką do Pakistanu. Walczyła o prawa afgańskich kobiet i wspomagała swych rodaków w obozach dla uchodźców. Jej historia, spisana przy udziale Johna Follaina i Rity Cristofari, to wstrząsająca opowieść.

W Afganistanie z religijnymi fanatykami walczą już tylko kobiety.

Wstrząsające świadectwo kobiety, której udało się uciec z piekła rozpętanego przez islamskich fundamentalistów.

Talibowie nie mają skrupułów. Swój islamski radykalizm wprowadzają bezlitośnie i krwawo. Terroryzowani przez nich ludzie, by przeżyć, chwytają się tego, co z pozoru wydaje się zupełnie niezrozumiałe. Nilofar Ayoubi do trzynastego roku życia wychowywała się jako chłopiec. Dzięki temu mogła się uczyć i wychodzić na ulice, ale gdyby talibowie poznali jej sekret, prawdopodobnie od razu by ją zabili. Nieraz groziła jej śmierć z ich rąk. Kiedy po dwudziestu latach budowania wolności talibowie znowu przejęli kraj, Nilofar i jej mąż znaleźli się na liście osób do zabicia i musieli uciekać. Udało się. Dzięki temu może świadczyć o zbrodniach terrorystów, którzy znowu rządzą Afganistanem. o okrutnym prawie, publicznych egzekucjach, uprawach opium, zmuszaniu małych chłopców do prostytucji i o tym, że kobiety w jej kraju zostały ostatnimi na placu boju w walce z fundamentalistami.

Nilofar Ayoubi jest pierwszą z bohaterek książek Marcina Margielewskiego, która zgodziła się pokazać swoją twarz na okładce i wystąpić pod swoim prawdziwym nazwiskiem. Mimo prób zamachów na jej życie chce stawić czoło ludziom terroryzującym jej kraj.